محققان تحقیقات پزشکی
زیستی بنیاد جنوب غربی در تگزاس( بنیاد سن آنتونیو ) و شرکت داروسازی
دانمارکی “سنتاریس فارما” (biopharmaceutical Santaris ) اولین آزمایش این
دارو را بر روی چهار میمون انجام دادند. در این مطالعه ، چهار شامپانزه
آلوده به HCV مزمن با ضد ویروسی جدید تحت درمان قرار گرفتند.
این درمان برپایه مولکولی به نام SPC۳۶۴۹ استوار شده است این مولکول که
یک تکه از RNA مصنوعی است به محض آنکه وارد بدن ارگانیسم شد، می تواند یک
مولکول کوچک دیگر را پیدا کند این مولکول دوم یک “میکرو RNA” است که
سلولهای کبد آن را تولید می کنند و MiR-۱۲۲ یا ( microRNA122 ) نام دارد.
زمانی که کبد توسط ویروس Hcv (ویروس عامل بروز هپاتیت C) آلوده شود
MiR-۱۲۲ با دو نقطه ویروس پیوند برقرار می کند و به این ترتیب به ویروس
اجازه می دهد که وارد سلول شود و تکثیر کند.
برای انجام اولین آزمایش به چهار میمون مبتلا به هپاتیت C یک دوز بسیار
بالا از مولکول SPC۳۶۴۹ (پنج میلیگرم) در هفته به مدت سه ماه داده شد.
نتایج این آزمایش نشان داد که پس از ۱۷ هفته از پایان درمان، تخلیه ویروسی به خون در حدود ۳۵۰ برابر کاهش یافت.
در کمال تعجب این دارو هیچ تغییر مقاومت و یا عوارض جانبی از خود نشان نداد.
این اطلاعات پیش بالینی که برای اولین بار بر روی موجود زنده انجام شد،
نشان می دهد که MiR-۱۲۲ به طور قابل ملاحظه ای برای تکثیر ویروس عامل
هپاتیت C ضروری است.
عفونت هپاتیت C سالانه ۱۷۰ میلیون نفر را درگیر بیماریی می نماید که می
توانند با وارد شدن به مرحله فعال کبدی دچار بیماری مرگ آور مانند سیروز و
سرطان کبد گردند .
تنها در ایالات متحده ، ۴ درصد از جمعیت بزرگسال به شکل مزمن آلودگی
با HCV آلوده هستند که این آمار در جهان سوم به مراتب بیشتر است . مقدار
آلودگی به این ویروس در کشور ایران بالاتر از آمریکا و کشورهای اروپایی
است و در مورد درصد آلودگی در افغانستان گرچه آماری در دست نیست اما به
نظر می رسد به مراتب بسیار بیشتر باشد.
علاوه بر این ، نتایج این مطالعه نشان می دهد که تکنولوژی مورد نظر
ممکن است در درمان بسیاری از بیماری های دیگری مانند بیماری ایدز ، سرطان
، و بیماری های التهابی نیز مفید باشد .
هنوز مشخص نیست که آزمایشات بالینی این داروی جدید از چه زمانی آغاز خواهد شد